één na laatste of misschien wel laatste..

lieve lezers,

ik schrijf dit bericht vanuit de keuken van mn huisje, en waarschijnlijk is het mn laatste of één na laatste bericht.. nog vier dagen!!!

wat hebben we afgelopen week nog allemaal gedaan.. we zijn een middag naar lamativie geweest, een super mooi plekje midden in de boesboes waar een natuurlijke glijbaan uitkomt in een klein meertje.. erg leuk, maar na een uur betrok de lucht en ging het regenen dus toen zijn we snel weer naar huis gegaan.
dinsdag zijn we naar Clermont Ferrand geweest. ook een erg mooie stad, maar dat valt natuurlijk een beetje tegen na een weekend parijs!
hebben daar lekker een dagje rondgelopen en een beetje gewinkeld..
gister zijn we wezen zwemmen in het zwembad bij de camping hier in de buurt. het was stervens druk want dorpelingen mogen daar ook gewoon komen zwemmen.. maar het was heerlijk, lekker verkoelend en gezellig..
gister avond hebbenw e met zn allen op de kade gezeten, want het zou onze laatste avond samen zijn.. het was een erg gezellig avondje met veel lachen en grapjes..
nu zit ik in de keuken, een beetje brak te zijn, te bedenken wat we vandaag nog eens kunnen doen.

de laatste paar dagen komt de terugkeer naar Nederland toch wel heel dichtbij.. er gebeuren veel 'laatste' dingen, en ik besef me dat ik van een heleboel mensen een 'definitief' afscheid moet nemen. het is een kleine troost dat de eerste reunie onder de stagiaires al gepland is, daar houd ik me dus maar een beetje aan vast.
ondanks dat het er bijna opzit, wil ik nog even het volgende kwijt: ik heb hier in Frankrijk een ontzettend gaaf, leerzaam, ervaringsrijk, liefdevol en onvergetelijk jaar gehad. Ik heb ben daarvoor iedereen dankbaar die vanuit nederland met me hebben gebeld, gemaild, gesmst, gefaxt, of die zelfs langs zijn gekomen. ook de lieve schatten van stagiaires hier die altijd wel wouden knuffelen, kletsen, spelletjes spelen, en al het andere waar op bepaalde momenten behoefte aan was. andersom was dat ook, ik vind het een fantastisch gevoel dat we hier zo'n hechte groep zijn geworden, dat de sfeer altijd zo ontzettend fijn is geweest, en dat we altijd op mekaar konden rekenen. ook de mensen van centre aurillange zelf, die mij ontzettend veel hebben laten leren, ervaren en meemaken, die mij hebben geholpen als ik er niet uitkwam in het frans en die mij een geweldige stage hebben laten doorlopen..bij deze dus: lieve mensen (voor iedereen die zich aangesproken voelt), ontzettend veel dank voor het afgelopen jaar, het is een jaar dat ik nooit meer zal vergeten, en waar ik altijd aan terug zal blijven denken met een fijn gevoel!!!